Diabetes-vakantie

Over op vakantie gaan naar verre landen met diabetes heb ik al vaker uitgebreid mijn ervaringen gedeeld. Deze week stond de kunstmatige alvleesklier volop in het nieuws en naar aanleiding daarvan ging het over ‘vakantie van diabetes’.

Zelf heb ik diabetes 1 (LADA) en ik voel me altijd wat ongemakkelijk als het gaat om dit soort technologische innovaties. Hoe komt het toch dat ik niet volop sta te juichen als diabetes op deze manier in de publiciteit komt? Ik weet het zelf eigenlijk ook niet precies waar mijn irritatie vandaan komt, dus vandaar dit artikel waarin ik jullie meeneem in mijn zoektocht naar mogelijke verklaringen.

Zelf manage ik diabetes middels leefstijl: ik heb mijn voedingspatroon aangepast en eet weinig koolhydraten waardoor ik minder insuline nodig heb en een sterke schommeling van bloedsuikerwaarden voorkom. Ik eet onbewerkte voeding, veel groenten (zoveel mogelijk vers, biologisch, lokaal en van het seizoen) aangevuld met gezonde vetten en eiwitten. Hierdoor zijn mijn bloedsuikerwaarden veel stabieler, ontbreken de bekende hoge pieken en diepe dalen en heb ik nauwelijks hypers en hypo’s. Zelfs tijdens het sporten (ik sport iedere dag, afwisselend hardlopen, fietsen, zwemmen), hoef ik nauwelijks mijn bloedsuiker te monitoren omdat ik weet dat deze stabiel blijft. Eigenlijk heb ik dus dankzij mijn leefstijl bijna altijd al vakantie van mijn diabetes. Ongeveer 85% van de tijd zitten mijn bloedsuikerwaarden tussen de 4.0 – 8.0 mmol/l en mijn HbA1c is al een paar jaar stabiel rond de 38 mmol/mol (normaalwaarden liggen tussen de 20 – 42 mmol/mol). Voor mij is dus zo’n kunstmatige alvleesklier niet nodig.

Technologische vooruitgang juich ik toe. Ik ben heel erg blij met mijn FreeStyle Libre waardoor ik veel beter zicht heb gekregen om mijn 24-uurs bloedsuikerwaarden. Technologische hulpmiddelen zijn, het woord zegt het al, hulpmiddelen en geen oplossing. Oplossingen zijn volgens mij altijd een combinatie van leefstijl (preventie) en technologie. Door alleen maar de nadruk te leggen op technologie (in dit geval de kunstmatige alvleesklier) wordt de suggestie gewekt dat dit dé oplossing is voor diabetes 1. Zoals we weten bij andere chronische aandoeningen is het belangrijk om niet alleen aandacht te besteden aan medicijnen maar ook aan leefstijl. Door een gezonde leefstijl kan de medicatie vaak worden verminderd en neemt de kwaliteit van leven toe. Het belang van een gezonde leefstijl bij diabetes 2 staat volop in de belangstelling, maar bij diabetes 1 kom ik dit zelden tegen in de berichtgeving en dat stoort mij.

Een gezonde leefstijl is voor mij cruciaal om mijn bloedsuikerwaarden stabiel te houden; het zorgt ervoor dat ik het grootste deel van de dag en de nacht vakantie heb van diabetes. Een gezonde leefstijl is mijns inziens echter voor iedereen belangrijk, ook als je (nog) geen chronische aandoening hebt. Door de grote nadruk op technologie vergeten we volgens mij om te kijken naar wat er echt moet gebeuren om een zorginfarct te voorkomen en de zorgkosten terug te dringen: preventie door veel meer aandacht voor een gezonde leefstijl, met name meer aandacht voor onbewerkt en vers eten dat echt voedt en niet alleen maar zorgt voor vulling.

De schaarse momenten waarop ik geen vakantie van diabetes heb is als ik in een omgeving ben waarin ik niet kan kiezen voor gezonde voeding of als ik in gezelschap vol onbegrip wordt aangekeken als ik een ongezond aanbod van voeding afsla. Het is vooral de heersende voedselomgeving en de vanzelfsprekendheid hiervan die het mij moeilijk maakt, niet de diabetes.